Met spijt in ons hart delen we mee dat ZIZO, het (online) magazine van çavaria, er na bijna 30 jaar mee ophoudt. Wil je weten waarom? Je leest er hier meer over. Çavaria blijft via al hun communicatiekanalen inzetten op mooie verhalen en LGBTI+ nieuws. Wil je op de hoogte blijven? Schrijf je dan hier snel in voor de nieuwsbrief van çavaria. |
"Uw seksualiteit behoort misschien tot de privésfeer, meneer Dedecker, maar de mijne heeft dat nooit gedaan"
"Seksualiteit behoort tot de privésfeer, in of uit de kast", schreef Jean-Marie Dedecker (LDD) gisteren in een opinieartikel op Knack.be. Journalist Nick de Schutter reageert.
Toen ik op school uit de kast kwam, was dat nieuws privé genoeg om meteen verspreid te worden onder alle andere leerlingen op school. Als ik op straat mijn vriend een hand geef, of god verhoede, een zoen, dan is dat privé genoeg om vuile blikken en ongevraagde opmerkingen te krijgen. Niet alleen van allochtone mensen zoals u graag schijnt te denken, net zo goed van autochtonen. Ik hou me niet bezig met mijn persoonlijke statistieken, maar de overgrote meerderheid van mijn negatieve ervaringen hadden witte mannen als hoofdrolspelers. Daarmee wil ik niet ontkennen dat er bij ‘jongeren met een migratieachtergrond’ niet ook een probleem is met holebifobie, maar geloof mij, het gaat verder dan dat.
Verzachtende omstandigheid
En wanneer een topvoetballer niet presteert zoals zijn fans dat willen, of eender welke man niet stereotiep mannelijk genoeg handelt, dan is mijn seksualiteit privé genoeg om gebruikt te worden als scheldwoord.
In dat laatste geval wordt gewoonlijk als ‘verzachtende omstandigheid’ ingeroepen dat het niet naar mij gericht was. Laat mij u vertellen, meneer Dedecker, dat dat zo mogelijk nog meer pijn begint te doen dezer dagen. Want elke keer opnieuw worden ik, mijn vrienden en de man die ik graag zie gereduceerd tot een soort halfmannen die dan wel alle fysieke attributen mogen hebben, maar toch niet écht man zijn.
Beginnen onze Prides stilaan te lijken op grote feesten? Goed! We hebben dat verdiend ook. Maar vergis u niet, heel wat van die volgens u geïmporteerde holebi- en transfobie wordt tussen het feesten door, stukje bij beetje afgebroken. Dat is een traag proces, want je kan holebifobie niet verbannen met regeltjes. Wel met de hulp van goeie mannen en vrouwen die zich door hun vrienden gesterkt voelen om uit de kast te komen bij hun families die dat misschien niet zullen accepteren, maar die vanaf dat moment alvast één holebi of trans* persoon zullen kennen, en die diep vanbinnen niet kunnen ontkennen dat die persoon goed is en respect verdient. En laat die strijddagen nu net de perfecte gelegenheid zijn voor mensen in dat soort situaties om vrienden te maken.
Lelijke denkbeelden
Zijn we dan perfect als LHBTQI-gemeenschap? Verre van. Ik ben de eerste die dat zal erkennen. We worstelen zelfs binnen onze oh zo tolerante gemeenschap nog met holebifobie, racisme, transfobie en alle andere lelijke denkbeelden die het leven moeilijk maken.
Nu, ik schrijf wel dat regeltjes geen holebifobie zullen oplossen, maar regels zijn nu eenmaal wel zowat het belangrijkste instrument dat een overheid te zijner beschikking heeft om mensen te beschermen. Heel veel zaken zullen cultureel moeten groeien, maar het is fijn om weten dat er nu al regels zijn die dat proces kunnen stroomlijnen. Net zoals er regels waren die het gebrek aan tolerantie tegenover N-VA op de Pride hebben bestraft.
Die aanval op de wagen van de N-VA was natuurlijk simpelweg idioot, laat ons het daarover eens zijn. Maar ik ben het niet eens met de these van Milo Yiannopoulos (ik kan niet geloven dat we nog steeds over die man praten) dat holebi’s doorheen hun gevecht voor acceptatie zelf intoleranter geworden zijn tegenover mensen die anders denken.
Ik ben intoleranter geworden tegenover mensen die mijn bestaan en dat van anderen minderwaardig achten. En het is een heel grote denkfout om dat te beschouwen als louter “anders denken.”
Nick de Schutter (@SchutNick) is journalist bij Het Nieuwsblad. Dit opiniestuk is een reactie op dit opiniestuk van Jean-Marie Dedecker.
ZIZO wil een bijdrage leveren aan het maatschappelijk debat over LGBT+ thema’s. Daarom publiceren we regelmatig opinieteksten. Elke auteur schrijft in eigen naam of in die van hun/haar/zijn vereniging en is verantwoordelijk voor de inhoud van de tekst.
Eigen verslaggeving