Met spijt in ons hart delen we mee dat ZIZO, het (online) magazine van çavaria, er na bijna 30 jaar mee ophoudt. Wil je weten waarom? Je leest er hier meer over. Çavaria blijft via al hun communicatiekanalen inzetten op mooie verhalen en LGBTI+ nieuws. Wil je op de hoogte blijven? Schrijf je dan hier snel in voor de nieuwsbrief van çavaria. |
'Call Me By Your Name': ode aan de verboden liefde
Call Me By Your Name is een romantisch 'coming-of-age'-verhaal dat zich met knappe acteerprestaties, sterke dialogen en een prachtige soundtrack van andere romcoms weet te onderscheiden. Met vier Oscarnominaties en tal van andere prijzen is dit zonder twijfel een kwaliteitsprent die je nog lang zal bijblijven. Het zomerse liefdesverhaal tussen Elio en Olivier laat je niet onberoerd.
Tijdens de hete zomervakantie van 1983 verblijft de 17-jarige Elio (Timothée Chalamet) in de ouderlijke villa aan de Italiaanse Riviera. Elio is een rustige, tengere jongen. Hij houdt van zwemmen, speelt klassieke muziek, leest boeken en heeft een nauwe band met zijn ouders bij wie hij met - bijna - alles terechtkan.
Zijn vader, professor Perlman (Michael Stuhlbarg), heeft de 24-jarige Amerikaanse student Oliver (Armie Hammer) uitgenodigd om hem te helpen bij het behalen van zijn doctoraat. Oliver blaakt van een ogenschijnlijk zelfvertrouwen en bezit de arrogantie zoals het stereotiepe beeld van een Amerikaan voorschrijft.
Elio voelt zich aanvankelijk ietwat geïrriteerd door de aanwezigheid van Oliver. Maar in het spel van aantrekken en afstoten ontkiemen er nieuwe gevoelens bij Elio, die de hem van de wijs brengen. Op een woelige zee van prille hormonen dobbert Elio van stoeien met zijn vriendinnetje Marzia (Esther Garrel), naar experimenteren met een perzik tot hij de ware passie en liefde ontdekt bij Oliver.
Is het beter te spreken of te sterven?
De setting waarin de film zich afspeelt; Italië in de jaren 80, maakt dat het thema rond homoseksualiteit nog als taboe wordt ervaren. Desondanks Elio opgroeit met prachtige ouders, ziet hij toch een grote drempel om zijn coming-out te doen. Ook Oliver, die al een pak volwassener is, sleept het gevoel met zich mee van een verboden liefde te ervaren. Er is een wantrouwen bij beiden. Wantrouwen in elkaar en in de omgeving, desondanks deze zo warm en openlijk is. De moed ontbreekt hen aanvankelijk om hun ware gevoelens voor elkaar te tonen.
Elio’s moeder, Annella (Amira Casar), leest tijdens een warm familiemoment een stukje voor uit een vroeg 16e eeuws Duits boek. Het gaat over een ridder die voor de keuze komt te staan: is het beter om te spreken of te sterven? De passage blijft bij Elio hangen en in verdoken woorden verrast hij zichzelf als hij zijn masker laat vallen bij Oliver. Een meesterlijke dialoog ontvouwt zich:
Elio: "Oh, but I know nothing of the things that matter."
Oliver: "What things that matter?"
Elio: "You know what things."
Oliver: “Are you saying what I think you're saying?" [...] "Why are you telling me this?”
Elio: “Because I wanted you to know”… “Because, I wanted you to know”… “Because I, wanted you, to know”
Dit kantelmoment in de film is voor mij de reden waarom dit niet zomaar een universeel liefdesverhaal is. Liefde is niet zomaar liefde, in tegenstelling tot wat zoveel andere filmcritici beweerd hebben. Dit is een geheime, verboden liefde; en daarmee brengt deze film en zijn acteurs op een ingenieuze manier de herkenbare drempelvrees, waarmee holebi’s en transgenders geconfronteerd worden, naar boven.
Alle lof aan de Italiaanse regisseur Luca Guadagnino, bekend van Io Sono l’Amore en A Bigger Splash. Geheel terecht heeft hij met deze film de Oscarnominatie voor beste film in de wacht gesleept. Luca hanteert een klassieke stijl van filmen met slechts een sporadisch inverted colours effect wanneer we inkijk krijgen in de sensuele dromen van Elio.
In de cinema
Vanaf 14 februari komt de film uit voor het grote publiek. Ik kan je Call Me By Your Name warm aanbevelen. Er is veel schoonheid in lijden omwille van liefde; in geraakt worden door de herkenbaarheid van alles.
Eigen verslaggeving