Met spijt in ons hart delen we mee dat ZIZO, het (online) magazine van çavaria, er na bijna 30 jaar mee ophoudt. Wil je weten waarom? Je leest er hier meer over. Çavaria blijft via al hun communicatiekanalen inzetten op mooie verhalen en LGBTI+ nieuws. Wil je op de hoogte blijven? Schrijf je dan hier snel in voor de nieuwsbrief van çavaria. |
Wij zijn allemaal moleculen, grappig, eerlijk, levensecht
In het debuut van de Canadese auteur Susin Nielsen maken we kennis met de veertienjarige Stewart. Na de dood van zijn moeder, en na een lastig jaar dat daarop volgde, krijgt zijn vader een relatie met Caroline. Zij heeft een veertienjarige dochter, Ashley, die het erg moeilijk heeft met de scheiding van haar ouders. Die gingen uit elkaar toen haar vader bekende dat hij homo was.
Stewart is een jongen met een gebruiksaanwijzing. Hij is hoogbegaafd en gaat daarvoor naar een speciale school. Nadat hij met zijn vader bij diens nieuwe partner is ingetrokken, beslist Stewart dat hij naar de gewone middelbare school in het dorp wil. De jongen kiest daarmee niet de makkelijkste weg, maar hij blijft wel steeds zichzelf. Dat maakt van hem een ontwapenend personage. Hij houdt van zijn vader, houdt de herinnering aan zijn moeder graag levend en dat merkt de lezer ook. En hij is dol op zijn kat, die Schrödinger heet. Ze is genoemd naar een gedachte-experiment met een kat.
Ashley is een regelrechte beauty queen, die op school hoog op de sociale ladder wil staan. Ze blijft doorheen het boek wat oppervlakkig. Ze is alleen bezig met hoe ze eruitziet en volgt de laatste mode. Laura en Claudia zijn haar beste vriendinnen, maar gaandeweg merkt de lezer dat Ashley eigenlijk een kreng is.
Wisselend vertelperspectief
En toch: Susin Nielsen kiest in ‘Wij zijn allemaal moleculen’ voor een wisselend vertelperspectief. In het ene hoofdstuk vertelt Stewart hoe hij de dingen ziet, afgewisseld met hoe Ashley haar wereld ziet. Daardoor krijgt Ashley toch voldoende body mee, en zien we echt een jong meisje van vlees en bloed opstaan. Ze heeft het erg moeilijk met de scheiding van haar ouders en vooral met de reden daarvoor.
Haar vader heeft toegeven dat hij homo is. En in plaats van kilometers verderop te gaan wonen, woont hij in het tot woning omgebouwde tuinhuis. Pal in de tuin van het huis waar Ashley en haar moeder blijven wonen. Wanneer Ashley de tuin inkijkt, kan ze bovendien zelfs haar vaders nieuwe vriendje zien.
Ze wil kost wat kost geheimhouden dat haar vader homo is. In het begin lukt haar dat vrij aardig. Ze heeft haar vriendinnen Laura en Claudia. Jared, de knapste jongen van de school, valt bovendien voor Ashley als een blok.
Grappig en eerlijk
'Wij zijn allemaal moleculen' is soms grappig, en daar zit Stewarts kijk op de wereld voor veel tussen. Zo vinden we hem op een bepaald moment, zittend op zijn bed, met zijn hoofd onder een deken. Ashley vindt hem daarom een viespeuk. Tot hij haar zegt dat het om een misverstand gaat: hij ademde de moleculen van zijn moeder in… Die zweven namelijk altijd in huis en overal ter wereld rond. Dat vond deze lezer een mooie gedachte.
Cyberpesten
Dat Stewart steeds zichzelf blijft, is ook in het voordeel van Ashley. Haar vriendje Jared blijkt niet de gentleman te zijn die ze in hem ziet. Hij is van zijn vorige school getrapt omdat hij een jongen die homo was in elkaar had geslagen. Stewart weet dit eerder dan Ashley, en slaagt erin dat aan haar te vertellen. Maar uiteraard gelooft iemand die verliefd is dat niet meteen. Tot Oudejaaravond er dat jaar aankomt… Hier verweeft Susin Nielsen een stuk cyberpesten in haar boek, met gruwelijke gevolgen.
Feelgood, levensecht portret
‘Wij zijn allemaal moleculen’ is desondanks een feelgood, maar levensecht portret van een nieuw samengesteld gezin. Ashleys vader is niet klef, net als zijn vriend.
Nielsen laat voldoende ruimte voor Ashley om zich af te vragen of haar vader al die tijd gelogen heeft, en of hij ooit wel van hen gehouden heeft, wat een heel natuurlijke reactie is, ook binnen het licht hysterische karakter van Ashley. Dat het boek geen super happy end heeft, vergroot de geloofwaardigheid ervan alleen maar. Niets gebeurt zomaar. Alles in het boek heeft een reden, behalve de liefde. Die is er gewoon.
Eigen verslaggeving