Met spijt in ons hart delen we mee dat ZIZO, het (online) magazine van çavaria, er na bijna 30 jaar mee ophoudt. Wil je weten waarom? Je leest er hier meer over. Çavaria blijft via al hun communicatiekanalen inzetten op mooie verhalen en LGBTI+ nieuws. Wil je op de hoogte blijven? Schrijf je dan hier snel in voor de nieuwsbrief van çavaria. |
De gemiste kans van The (Bucks) Fizz
Bucks Fizz, de legendarische groep uit de jaren 80, is terug, en hoe! De band, onder nieuwe naam The Fizz, bracht haar nieuwe album The F-Z Of Pop uit. Wij luisterden alvast voor u en maakten deze kritische analyse.
Bucks Fizz was een van de vele groepjes die in de jaren tachtig speciaal werden samengesteld voor het Eurovisie Songfestival. Verrassend genoeg baarden ze echter meer opzien door hun mini-stripact (de eerste in de geschiedenis van de liedjeskermis), dan met het liedje ‘Making Your Mind Up’, dat de wedstrijd in 1981 won.
Het concept en het talent van de groepsleden bleken sterker dan de bedenkers ervan ooit hadden kunnen denken. De groep scoorde grote Europese hits met ‘Land Of Make Believe’ (1982), ‘My Camera Never Lies’ (1982), ‘When We Were Young’ (1984) en ‘New Beginning (Mamba Seyra)’ (1986).
Het noodlot bleek de groep helaas niet goedgezind. Eerst vond er een ernstig ongeluk met de toerbus plaats, waarvan Mike Nolan nog steeds de sporen draagt: zijn korte termijngeheugen werd immers permanent aangetast. Hoewel hun elpees kwalitatief steeds beter werden, bleek de singlekeuze hoe langer hoe meer de verkeerde. Of wist jij dat de originele versies van ‘What’s Love Got To Do With It’ (Tina Turner) en ‘Heart Of Stone’ (Cher) eigenlijk van de vier Britten waren?
Comeback
Begin jaren negentig gingen de groepsleden elk hun eigen weg om op gezette tijdstippen opnieuw samen te komen. Uiteindelijk liepen er door een samenloop van omstandigheden zelfs twee Bucks Fizzen rond: de groep rond Bobby Gee en zijn echtgenote (met een steeds wisselende bandleden), en de versie rond de drie andere originele leden Mike Nolan, Cheryl Baker en Jay Aston, tegenwoordig aangevuld met Bobby McVay.
Bobby Gee pakte het wel heel slim aan en kocht de rechten op de naam, zodat sindsdien alleen zijn groep nog onder de noemer Bucks Fizz mocht optreden. De tweede groep is nochtans het populairst, al maakt Bobby het hen niet gemakkelijk. Na elke naamsverandering kregen ze een proces aan hun been: Formerly of Bucks Fizz, The Original Bucks Fizz, O.B.F., … Onder die laatste naam brachten ze nochtans een gesmaakte comebackplaat uit in 2012, ‘Fame & Fortune?’
Als The Fizz hebben ze nu opnieuw een album uitgebracht: ‘The F-Z Of Pop’. Mike Stock, een derde van het immens populaire producerstrio Stock/Aitken/Waterman, producete het geheel. De plaat, die het resultaat van crowdfunding is, werd echter een halfgeslaagd product.
Referenties
Eerst het goede nieuws: Bucks Fizz, euh… The Fizz klinkt net als in zijn gloriedagen. Dat is helaas ook meteen het slechte nieuws. Mike Stock is een fan van de originele groep en probeert nogal krampachtig hun bekende geluid te recreëren. Je kan je dus opnieuw verwachten aan powerpop die gedomineerd wordt door elektronische drums en ingewikkelde vocale arrangementen. In het begin klinkt dat nog tamelijk charmant. Opener ‘Up For The Fight’ had een hit uit de jaren tachtig kunnen zijn. De tekst is een knipoog naar de verschillende rechtszaken en toont hen strijdlustig.
Eén referentie naar het verleden zou echter al welletjes geweest zijn. ‘Break The Ice’ klinkt als een doorslagje van hun eigen ‘Are You Ready’ (1982) en ‘Where I’m Gonna Be’ haalt net iets te veel de mosterd bij het vroege ABBA, naar wiens voorbeeld de groep oorspronkelijk is gevormd. Mike Stock schreef speciaal voor de groep ‘Dancing In The Rain’, de eerste single uit het album. Het is het minst geïnspireerde nummer van de verzameling. Als je weet dat ze drie nummers hernemen uit hun verleden, dan weet je wel hoe laat het is.
Gemiste kans
Die herwerkingen zijn bovendien een gemiste kans: ‘The Land Of Make Believe’ en ‘My Camera Never Lies’ krijgen amper een hedendaags ritme, en blijken meer dan dertig jaar geleden al hun definitieve vorm gekregen te hebben. ‘Piece Of The Action’ is misschien het zwakste nummer dat Bucks Fizz ooit heeft opgenomen, meteen ook een mysterie waarom het opnieuw werd uitgebracht.
De stemmen zijn nog altijd even sterk en de harmonieën blijven verrassend. De fluwelen stem van Mike (62) mengt zich nog steeds met de gebroken stem van Cheryl (63) en de zuivere sopraan van Jay (56). ‘Nieuwkomer’ Bobby McVay (60) lijkt niet alleen fysiek op de originele Bobby, maar ook zijn rockstem lijkt een kopie. Wanneer die gouden combinatie dan schitterende melodieën als ‘Amen’ en ‘Back For My Heart’ ten gehore brengt, is dat opnieuw magie. Helaas net iets te weinig om van een schitterende comeback te spreken. Daarvoor houdt de productie van Mike Stock te weinig rekening met het veranderde hitklimaat.
Al bij al is ‘The F-Z Of Pop’ wél een plaat die doet uitkijken naar meer nieuw materiaal, want dat The Fizz nog niet is uitgezongen, staat als een paal boven water. Gelukkig liet Cheryl zich al ontvallen dat de groep in het voorjaar van 2018 de studio intrekt om nieuw materiaal op te nemen. Helaas zal dat opnieuw onder het toeziend oog van Mike Stock zijn.
Eigen verslaggeving