Met spijt in ons hart delen we mee dat ZIZO, het (online) magazine van çavaria, er na bijna 30 jaar mee ophoudt. Wil je weten waarom? Je leest er hier meer over. Çavaria blijft via al hun communicatiekanalen inzetten op mooie verhalen en LGBTI+ nieuws. Wil je op de hoogte blijven? Schrijf je dan hier snel in voor de nieuwsbrief van çavaria. |
Kamal volgde conversietherapie in India: “Zal God mij straffen?”
Duitsland en Albanië vaardigden eerder deze maand een verbod uit op conversietherapie voor minderjarigen. In België ligt sinds 16 mei een wetsvoorstel op tafel om die praktijken te verbieden. Kamal*, een jonge Indiër, groeide op in een strikt katholiek gezin. Als hij zijn ouders vertelt dat hij homoseksueel is, raden zijn ouders hem aan om bekeringstherapie te volgen.
“Mijn geboorteplek is Sint-Thomas in India. Ze zijn er strikt katholiek en er leeft een oud-Indiase cultuur. Je gaat akkoord met het pad dat je ouders voor je kiezen. Als jongen blijf je thuis en komt je vrouw bij je wonen. Als meisje woon je bij je echtgenoot. Ik heb een echtgenote in India. We leerden elkaar kennen via een app voor gearrangeerde huwelijken. Er is geen tijd om te daten. Eerst heb je een ‘match’, dan praten de ouders en daarna het koppel.”
De ene heelt van kanker, de ander van homoseksualiteit
“Voor ik naar België kwam, sprak ik niet over mijn geaardheid. In India kwam ik nooit met diversiteit in aanraking en het begrip homoseksualiteit bestaat er nagenoeg niet. Eenmaal in België proefde ik voor het eerst van een vrijer leven. Toen ik met kerst terug naar India ging, vertelde ik mijn familie dat ik op mannen val. Ik wil noch mijn leven, noch die van mijn vrouw verspillen. Mijn echtgenote is nog jong en kan haar leven opnieuw opbouwen.”
“Mijn coming-out verliep niet vlot. Mijn ouders accepteren het niet. Mijn echtgenote wel, maar ze legt zich er niet bij neer. ‘God heeft ons doen trouwen voor een reden’, zegt ze. De liefde voor mijn familie blijft groot. Daarom ging ik naar verschillende psychologen, priesters en dokters zowel in België als India. Iedereen zegt iets anders: je vrouw moet jou bekeren, neem haar mee naar België, maak kinderen... Naast de vele consultaties volgde ik bekeringstherapie op raad van mijn ouders. Je bidt er gewoon een hele dag. De ene heelt van kanker, de ander van homoseksualiteit.”
Christendom is niet één woord
“Omdat ik de relatie tussen geaardheid en God beter wilde begrijpen, studeerde ik katholieke studies aan de universiteit. Mijn conclusie is dat de taal van de Bijbel een is die je op verschillende manieren kunt interpreteren. Daarbij is het slechts een vertaling. Niemand weet dé waarheid. Het Christendom bestaat niet uit één woord. Het zijn er duizenden in combinatie met hoe je bent, je opvoeding en wie rond je staat. Geloof laat ik langzaam achter me. Een moeilijke taak. Al 30 jaar leef ik in angst voor het hiernamaals. Wat nu als ik niet bid en geloof, zal God mij dan straffen?”
“In België ging ik op retraite. Dit heeft niets met katholicisme te maken. ‘Je hebt geen mooie stem om te bidden, maar om te zingen’, zeiden ze. Die woorden blijven me bij. Hoewel ik gelukkig ben in België, kan ik nog steeds niet in alle openbaarheid mezelf zijn.”
---------------------------
*Kamal is een fictieve naam. De geïnterviewde wenst anoniem te blijven.
De auteur van dit artikel is Marit Coudenys.
Heb je naar aanleiding van dit bericht nood een aan een gesprek? Contact opnemen met Lumi kan via www.lumi.be of 0800 99 533.
Eigen verslaggeving